പുതുജീവനം

ഏകാന്തമായെന്നിരുമ്പു പാളികൾ പ്രേമത്തിൻ പൂകൊണ്ടുരുക്കിയോളേ കഴിഞ്ഞകാലത്തിൻ വേദനചാലുകലിലൊരു ജഡമായികിടന്നൊരെ- ന്നെ,നീ പ്രാണന്റെ കരതലസ്പർശനം കൊണ്ടേ കിയതെല്ലൊ ഈ പുതുജന്മം. ആകാശഗംഗയി- ലരുവികണക്കെ എൻ ഹൃദയത്തിനുള്ളിലണയു- വാനിക്കാലമേടുത്തുവെന്നോ? നിനക്കോ പ്രിയ സഖേ !നിൻകടാക്ഷബാണാമിത്തിന്നുവരിഞ്ഞു കെട്ടിയെൻദേഹിയും ദേഹവും,എൻ സിരകളിൽ തളിർക്കുംമുല്ലതൻവല്ലിയെ കോർത്തുനീയെൻ മനമോനിന്നരിയെ പറയുവാനേറേയുണ്ടെനി- ക്കുപതിയെനിൻകാതിൽ ,പകരുവത്തിനുയിർ ക്കോണ്ടെൻ മോഹത്തിൻ പൂവിതൾചെണ്ടുക- ളൊക്കയും നീതന്നച്ഛക്കു പകരമാമെൻജീവ നല്ലാതോന്നുമേയില്ലെൻ കാമിനിനിനക്കേകു വാൻ, കണ്ണോടുകൺകണ്ടനാമെണ്ണിയെടുത്ത താരകശകലങ്ങൾകൊണ്ടു ആശയായി തീക്ഷ്ണമായി രചിച്ചിട്ടറ്റൊരു പുതുകാവ്യം.


 വിനീതമായി

Ssunju Sreevallaba